اثر مستربچ دوده‌ای و کمک‌فرآیندهای برپایه پلیمرهای فلئوروالاستومری و هایپربرنچ بر شکست مذاب آمیزه‌های پلی‌اتیلن دوقله‌ای

 این پژوهش با دیدگاه تأثیر کمک­فرآیندهای پلیمری گوناگون بر پدیده چسبش- لغزش در آمیزه­های پلی­اتیلنی انجام شده است. در فرآیند اکستروژن پلیمرهای گرمانرم هم­چون پلی­اتیلن­ها برای این­که محصولات مناسب و کارامدی مانند پوشش‌های سیمی، لوله­ها، بطری­ها، و فیلم­ها تهیه شود، مطلوب است که محصولات نهایی، سطوحی صاف و صیقل داشته باشند. هم­چنین در صنعت نیاز است که سرعت فرآیند اکستروژن تا حد ممکن بالا و فشار این فرآیند تا حد ممکن پایین باشد تا بتوان بیشترین استفاده را از ماشین آلات فرآیندی داشت و در نتیجه هزینه­های فرآیندی را تا حد امکان کاهش داد. در این پژوهش ابتدا، مستربچ­های MBM و MBR (دارای 35-40% دوده) به پودر پلی­اتیلن با چگالی زیاد (PE100) اضافه شد و اثر آن­ها بر کاهش پدیده ویسکوالاستیکی تأیید شد. در مرحله بعد، سه نوع کمک­فرآیند با اسامی تجاری Viton، Fx و Daikin با غلظت­های ppm 50، 100 و 150 برای کاهش پدیده یادشده به آمیزه­های PE100MBR و PE100MBM اضافه شد. آزمون رئومتری لوله مویین بصورت کمّی مشخص نمود که پدیده چسبش - لغزش چه تغییراتی داشته است. آزمون­ ریزبینی نیز به­طور کیفی تغییرات رخ داده در محصول اکسترودشده را نمایش داد. آزمون گشتاورسنجی نیز اثر کمک­فرآیندها را بر آمپر و انرژی مصرف­شده دستگاه تعیین نمود. در نهایت، به­دلیل اهمیّت کاهش انرژی در فرآیند و هم­چنین بهبود کیفیت محصول نهایی، نمونه­هایی با این ویژگی­ها تولید شد. با توجه به ساختار کمک­فرآیندهای پلیمری که برپایه فلئوروالاستومر و هایپربرنچ­ها می­باشند، مشخص شد که با افزودن این مواد باعث بهبود فرآیندپذیری و هم­چنین تسهیل آن شده است و در آخر ظاهر محصول صاف­تر و صیقل­تر شده است.